Skip to main content

जंगे पिलर २


जंगे पिलर त गायब गरेका थिए डाँकाहरूले
त्यहाँ पनि
यता उता त्यता जस्तै
मध्यरातमा
निल्नलाई मातृभूमिको माटो
हडप्नलाई सीमावारिको भूभाग
विस्तार गर्न आफ्नो साम्राज्य
अमर शहीद गोविन्द गौतम
तिमी आफै जंगे पिलर भएर खडा भयो 
तिमी आफै भक्ति थापा भएर खडा भयो
तिमी आफै भीमदत्त पंत भएर खडा भयो
तिमी आफै देशको सिपाही भएर खडा भयो
तिमी आफै देशको बीर योद्धा भएर खडा भयो
तिमी आफै देशको सपुत भएर खडा भयो
सीमाको सुरक्षा गर्न
मातृभूमिको रक्षा गर्न
आफ्नो माटोको हिफाजत गर्न
सह्य भएन तिम्रो देशभक्ति
अतिक्रमणकारी आक्रंंमणकारीहरूलाई
सह्य भएन तिम्रो प्रतिरोध
विस्तारवादी शैतानहरूलाई
र दागे गोली दुश्मनहरूले
तिम्रा छातीमा र ढाले
अर्को भक्ति थापा
अर्को भीमदत्त पंत
अर्को जंगे पिलर
सीमामा हिमाल जस्तै अडिग खडा
जंगे पिलर
दुश्मनले एउटा जंगे पिलर ढाले पनि
लाखौं लाख जंगे पिलर
लाइन लाएर खडा छन्
सीमाना सीमानामा
गौडा गौडामा
मातृभुमिको पहरेदारी गर्न
मातुभूमिको सुरक्षा गर्न
चुप लागेृर बस्न सक्दछ मुर्दाहरूको संसद यो देशमा
चूप लागेर बस्न सक्दछ मुर्दाहरूको सरकार यो देशमा
चुप लागेर बस्न सक्दछ लेन्डुप दोर्जेहरूको अबतार यो देशमा
तर जंगे पिलर सीमा सीमामा पंक्तिबद्ध भएर खडा हुन्छ
दिन रात जागाराम रहन्छ
आफू ढल्न परे पनि
आततायी आक्रमणकारीहरूको  गोली खाएर 
ढल्न दिन्न गोर्खालीहरूको गौरव
ढल्न दिन्न सगरमाथाको उच्च शिर
गुम्न दिन्न देशको स्वतन्त्रता
गुम्न दिन्न देशको भूगोल
मेट्न दिन्न पुरखाहरूको वीरताको स्वर्णीम इतिहास
लाश हुन तयार छ बीरहरूको यो देश
तर दास हुन तयार छैन
गुलाम भएको होला अतिक्रमणकारीहरूको देश बरु

गुलाम भएका होलान् कति विशाल साम्राज्यहरू पनि कुनै दिन
गुलाम भएका होलान् होलान् कति महादेशहरू पनि कुनै दिन
गुलाम भएका होलान् कति महाशक्तिहरू पनि कुनै दिन
इतिहास साक्षी छ
यो मुलुक कहिले गुलाम भएन
यो मुलुक कहिले गुलाम हुने पनि छैन
यस कारणले पनि कि
यो मुलुक बीर बलभद्रहरूको मुलुक हो
यो मुलुक उजीरसिंहहरूको मुलुक हो
यो मुलुक भक्ति थापाहरूको मुलुक हो
यो मुलुक भीमदत्त पंतहरूको मुलुक हो
यो मुलुक अमर शहीद गोविन्द गौतमहरूको मुलुक हो
त्यस्ता गोविन्द गौतमहरू
जो लाश हुन तयार छन्
तर दास हुन तयार छैनन्
त्यस्ता गोविन्द गौतमहरू
जो गायब गरिए पनि डाँका लाएर
जो ढल्न परे पनि दुश्मनहरूको गोली खाएर
सीमा क्षेत्रहरूमा
असंख्य जंगे पिलर भएर खडा छन्
अडिग हिमाल जस्तै
यो मुलुक त्यस्ता गोविन्द गौतमहरूको हो
जसको नाम उच्चाहरण गर्नासाथ
हाम्रो  छाती गर्वले फुल्दछ
हाम्रो शीर श्रद्धाले झुक्दछ
यो मुलुक त्यस्ता गोविन्द गौतमहरूको मुलुक हो
जो झरेर पनि यो धरतीमा सधैं फुलिरहन्छ
जो अस्ताएर पनि यो आकाशमा सधै झुल्किरहन्छ
जो मरेर पनि यो देशको सीमानामा सधैं बाँचिरहन्छ
जो ढले पनि सीमामा गोली खाएर
लाखौं लाख जंंगे पिलर भएर खडा रहिरहन्छ ।

२७–११–ण् ०७३
१०–३–२०१७
..

















Comments

Popular posts from this blog

लालबीन क्षेत्रीको सम्झनामा

  हालै नागालैण्डको डिमापुरमा लालबीन क्षेत्रीको असामयिक मृत्यु भएको खबर पाएँ  । दुखित भएँ ।  उहाँको मृत्युको खबरले मलाई  सर्वप्रथम शिलाङ पुरायो । हाम्रो भेट र चिनाजानी शिलाङमा भएको थियो । अझ कुरा खु्लाएर भन्नु पर्दा हाम्रो प्रथमभेट गल्फलिंकमा भएको थियो । एशिया कै नामूद गल्फ फिल्ड गल्फ लिंकमा भएको थियो । त्यहाँ हामी पिकनिकमा उपस्थित थियौं । कुनि कताबाट mाालबीन क्षेत्री त्यहाँ झुल्किए । उनका साथमा अन्य कुनै व्यक्ति पनि हुनु पर्दछ । तर म स्मरण गर्न सकिरहेको छैन । जे होस्, लालबीन बडो रमाइलो व्यक्ति रहेछन् । नाच गान जानेका व्यक्ति रहेछन् । उनी त्यस पिकनिकमा नाचे गाए ।  शायद त्यही नाचगानले गर्दा नै उनी मेरो नजरमा परे । मेरो सम्झनामा रहे ।  हाम्रो त्यो भेटले पछि राजनीतिक सम्बन्ध समेत स्थापित  गर्यो । उनी बाम राजनीतिमा सम्पर्कित भए । पुष्पलालको नेतृत्वको कम्युनिष्ट पार्टीका नजिक भए । उनी डिमापुरमा सामाजिक साहित्यिक र सांस्कृतिक कार्यमा पनि क्रियाशील रहे ।  लालबीन क्षेत्रीको पुख्र्यौली घर स्याञ्जा हो ।  तर उनी स्या)ञ्जा पुगेको मलाई त्यति सम्झना छैन ।  पछि लालबीन क्षेत्रीको विबाह त्यतिबेला गुवाहा

त्यो फेरि फर्केला कथातिर फेरि फर्किंदा

     ।  मैले गल्कोटमा विद्यार्थी कालमा त्यो फोरि फर्केला कथा अध्ययन गरेका थिएँ । मलाई त्यस कथाले निकै नै प्रभावित पारेको थियो । मेरो बाल्यकालमा नै  लोककथाप्रति निकै धेरै रुचि भए पनि आधुुनिक कथाका सम्बन्धमा मेरो कुनै खासै ज्ञान थिएन । त्यतिबेला म शायद भवानी भिक्षुको नामसित परिचित भएको थिएँ थिएन त्यो पनि मलाई थाहा छैन । तर पनि उनको त्यो फरि फर्केला कथाले मलाई निकै प्रभावित पारेको थियो । हो, मलाई त्यो फेरि फर्केला कथाले त्यसरी नै प्रभावित पारेको थियो जसरी मलाई मैले आसाममा हाई स्कूलमा अध्ययन गर्दा अंग्रेजी पाठ्य  पुस्तकका दुई कथा लिउ टल्सट्वायको  हाउ मच लैण्ड डज ए म्यान निड र अमेरिकी कथाकार वाशिंगटन आरभिङको  रिप भ्यान विंकल तथा हिन्दी पाठ्य पुस्तक गद्य माधुरीेको  चन्द्रधर शर्मा गुलेरीले लेखेको कथा उसने कहा थाले प्रभावित पारेका थिए । भनिन्छ चन्द्रधर शर्मा गुलेरीले जम्मा दुईबाट कथा लेखेका थिए । अर्को कथा पढ्ने मौका त मैले पाइनं । खोजेर  पढिन पनि । तर मलाई उसने कहा था कथा एउटा जीवन्त कथा जस्तो लागेको थियो । मलाई कता कता उसने कहाँ था र त्यो फेरि फर्केला उस्तै उस्तै कथा लाग्दछन् ।  फरक यत्ति हो

सुमिनाको वागी स्त्रीको आत्मकताको एक अध्ययन

  सुमिनाको बागी स्त्रीको आत्मकथा नाममा उनको २०८० सालको पहिलो कविता संकलन प्रकाशित भएको छ । शायद यो बर्षको महिला हस्ताक्षरको यो एउटा सबभन्दा बडी चर्चित तथा महत्वपूर्ण साहित्यिक कृति हो । यो कुनै एक व्यक्तिको आत्मकथाको पुस्तक जस्तो सुनिन्छ । कसैको निजी आत्मकथा जस्तो लाग्दछ । तर कुरो यसो होइन । यो कविता संकलन हो । कविले मुख्यत महिलाहरूका समस्या र वेदनालाई आफ्ना कवितामा वाणी दिएको हुनाले यसलाई आत्मकथा पनि  भन्न सकिन्छ । तर यो आत्मकथा कुनै एक खास महिलाको जीवनमा आधारित नभएर आम महिलाको जीवनसित सम्बन्धित छ पनि भन्न सकिन्छ । यस कविता संकलनका कविताले कुनै एक खास महिलाको आवाजलाई बुलन्द गरेको देखिए पनि यसले आम महिलाको जीवनलाई प्रतिनिधित्व गरेको देखिन्छ । यस कविता सकलनले महिला कुनै न कुनै रूपमा पुरुषद्वारा पीडित भएको कुरालाई प्रतिबिम्बित गर्दछ । यस कविता संकलनमा मुख्यत पूँजीवादी समाजमा हुर्के बढेका महिलाहरूको चित्रण गरेको छ । उनीहरूको व्यथा कथालाई वाणी दिएको छ  ।  महिला सदा सर्वदा पुरुषद्वारा शोषित पीडित रहे भएको कुरा भने साँचो होइन । यस समाजलाई माक्र्सले मुख्यत ६ युगमा विभाजित गरेका छन् ।  आदिम सा