बिचरा सरकार कुर्सीको लागि लड्दै छ
ज्यान फालेर लड्दैे छ
दारा किटेर लड्दै छ
पाखुृरा सुर्केर लड्दै छ
मुठ्ठी उजाएर लड्दै छ
न्वारानदेखिका बल लगाई लड्दै छ
साम दाम दण्ड भेदका सबै हतियार उठाएर लड्दै छ
विपक्षीले आफ्नो प्राण प्रिय कुृसीैै फुत्काउँछन् कि भन्ने भय छ सरकारलार्इं
आफ्नै आँतका भाइले लात हान्छन् कि भन्ने भय छ सरकारलाई
आफ्नै बर्गबन्धुले खुट्टा तान्छन् कि भन्ने भय छ सरकारलाई
जसरी भए पनि आफ्नो पल्ला भारी गराउन
कुर्सी जोगाउन
किन्न पाइन्न कि भेडा बाख्रा भन्ने भय छ सरकारलाई
गुप्तवासमा संरक्षित राख्न सकिन्न कि खजाना भन्ने डर छ सरकारलाई
आफ्नो प्राण प्रिय कुसीै आजीवन सृुरक्षित राख्न सकन्न कि भन्ने भय छ सरकारलाई
आफू ढल्न तयार छ सरकार बरु
तर दशवासीको आवाजको अघि गल्न तयार छैन
विदेशी प्रभूहरू गोडा मल्न तयार छ सरकार बरु
तर ऐत कानून नीति नियम मानेर चल्न तयार छैन
आफैले बनाएको संविधानका धारा उपधारा मानेर चल्न तयार छैन
कुनै मूल्य मान्यता नैतिकता मानेर चल्न तयार छैन
देश र जनतालाई सकेसम्म छल्न तयार छ बरु
आफूलाई बदल्न तयार छैन
आशा र भरोसाको उज्यालो बत्ती भइे बल्न तयार छै्रन
मरे मरुन् दुखी गरीब खान नपाएर
अस्पतालसम्म पुराउने एम्बुलेन्स नपाएर
गाडी नपाएर
मरे मरुन दृुखी गरीब अस्पतालमा बेड नपाएर
भ्यान्टिलेटर नपाएर
औषधि उपचार नपाएर
अक्सिजन नपाएर
परेर अलपत्र
यत्र तत्र सर्वत्र
बने बनोस् दश नै त्राही त्राही्
सरकार कुर्सीको खेलमा खुब रमाइरहेछ
जले जलोस् यो देश दन्दनी गरीबी र कोरोनाको महामारीको आगोमा
टाट पल्टे पल्टोस् भ्रष्टाचारको आहालमा डुवेर सुनको थालमिा भिख माग्ने यो मुलुक
समृद्ध नेपाल र सुखी नेपालीको सपना देखाई
बाँसुरी बजाएर बसिरहेको छ धिक्कार यो सरकार
निरोको अवतार ।
३०–१–२०७८
१३–५–२०२१
Comments
Post a Comment