बिषयः आक्सिनका लागि अर्जी

 

तिमीले जति प्रसंशनीय काम गरेको भए पनि 

तिमीले जति निन्दनीय काम गरको भए  पनि

तिमीेले  देश र जनताप्रति अति बफादारी देखाएको भए पनि 

तिमीले देश र जनताप्रति ठूलो गद्दारी गरेको भए पनि 

तिमी भक्ति थापाको असल सन्तान भएको भए पनि

तिमी लेन्डुप दोर्जेको अर्को अवतार भएको भए पनि 

तिमी देशका दलालहरूका अत्यन्त पुजनीय सरदार भएको भए पनि 

ठूलै ठेकदार भएको भए पनि 

यसको चर्चा परिचर्चा गर्ने समय छैन यतिबेला हामीसित

त्यसको लेखा जोखा गर्ने समय छैन यतिबेला हामीसित

ढिलो चाँडो 

त्यसकोे मूल्याँकन इतिहासले गर्दैजाला

त्यसका हिसाब किताब भविष्यले गर्दै रहला

तिमीलाई पुरस्कृत गरे पनि गर्ला 

तिमीलाई दण्डित गरे पनि गर्ला

यतिबेला तिमीले जसरी भए पनि 

जसकै कृपा वा आशीवार्दले गर्दा भए पनि 

ठूलै चक्रव्यूह रचेरै भए पनि 

तिम्रा सारा दुश्मनहरूलाई ठेगान लगाएका छौ

उनीहरूलाई नराम्ररी पराजित पारेका छौ

यतिबेला तिमीले बाजी मारेका  छौ

यतिबेला तिमीले युद्ध जितेका छौ

यतिबेला  तिमी विजयी बनेका छौं

यतिबेला तिमीले बिजयको माला पहिरहेका छौ 

यतिबेला तिमी बिजय उत्सव मनाइरहेका छौ 

रमाउनसम्म रमाइरहेछौ 

बधाइ छ तिम्रा यस्तो अपूर्व सफलताप्रति                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

धेरै धेरै बधाइ छ

बधाइका साथसाथै मेरो केही गुनोसो पनि रहेको छ

मेरो केही अर्जी अनुरोध पनि रहेको छ  

तिमीले भव्यतापूर्वक आफ्नो जीतमा खुशीयाली मनाइरहेको बेला

यो तिम्रो ठूलो हर्ष बडाइको बेला 

यो तिम्रो भव्य उत्सव र प्रचण्ड उमंगको बेला

मैले अलिकति गुनासो गर्न मिल्छ कि मिल्दैन

ठीक हुन्छ कि हुँदैन

मलाई थाहा छै्रन                                

तर पनि ठूलै साहस बटुली 

तिमीसामु एउटा  दर्खास्त गर्न चाहन्छु 

तिम्र्रो ज्यूहजुरमा एउटा बिन्तीपत्र चढाउन चाहन्छु

हे हाम्रो सरकार

हे तिम्रो सरकार 

मेरो सरकार 

के तराई 

के पहाड

के हिमाल 

क शहर 

के गाउँ

सिंगो दश

कोरोनाको क्रूर आक्रमणले थलो परेको बेलामा

कतै अस्पताल पुराउने एम्बुलेन्स नपाएर

कुनै बिरामी बोक्ने साधन नपाएर 

कतै जसरी तसरी अस्पताल पुराए पनि बेड नपाएर

कतै बल्ल बल्ल बेड पाए पनि आक्सिजन नपाएर  

अकालमा नै मुत्यु बरणका शिकार भइरहेका छन्

ज्यान गुमाइरहेका छन् 

देशवासीहरू

हाम्रा फसबुकका भित्ताहरू

हार्दिक श्रद्धांजली र  बैकुण्ठ बास होस् का शब्दले रंगाइएका छन्

उनीहरूले संविधान प्रदत्त

नागरिकको बाँच्न पाउने अधिकार गुमाइरहेका छन्

मुलुकभरि असंख्य अस्पताल बनाउने प्रतीज्ञा त तिमीले गरेकै छँँौ

प्रधानमंत्रीको शपथ ग्रहण लिंदा सम्मानीय राष्ट्रपतिबाट

मुलुक र जनताप्रति बफादार हुने प्रतीज्ञा नगरे पनि 

त्यो पर्दैन भने पनि 

फेरि पनि मैले तिमीलाई स्मरण गराउन खोजेको कुरा यही हो 

तिमीले सारा देशभरिका लागि सयौं अस्पतालको शिल्यान्यास गरे पनि                       

अस्पताल चाहिने त मान्छे बाँचे पछि मात्र हो 

यतिबेला त मान्छेलाइे बाँच्नै गाह्रो भैसक्यो 

सास धान्न गाह्रो भैसक्यो 

सास फेर्न गाह्रो भैसक्यो 

एक मुठी अक्सिजन नपाएर 

एक मुठी आक्सिजनको भरमा सास फेर्न नपाएर 

तिम्रा दर्जर्नौं मंत्रीहरू कार्बनडाइड आक्सइिडले सास फेर्न सके पनि 

कोरोना संंक्रमित नागरिकलाई सास फेर्न चाहिएको आक्सिजन नै हो

प्राण वायु नै हो 

यसैको अभाव छ यत्रतत्र 

सर्वत्र 

रोक बरु एक छिनलाई तिम्रो विजयको उत्सव लीला 

बाँचे पछि विजय उत्सव मनाउने दिन फेरि पनि आउला

उत्पादन गराउ आवश्यक आक्सिजन 

आपूर्ति गराउ आवश्यक आक्सिजन 

कोविद १९को महामारीले थला परेको यो मुलुकलाई 

त्राही त्राहीले छट्पटाइरहको यो मुलुकलाई                                                                                                                                                                                             

काल नआउँदै  कालका आहारा हुन थालेका  निरिह नागरिकहरूलाई 

अवसर नै नदेउ कसैलाई पनि  प्रश्न गर्ने

यो मुलृुकमा सरकार छ कि छैन  ? 

 १–२–२०७८

१५–५–२०२१