Skip to main content

भोज

 


अणु नाटक


 क्याम्पसमा खेलकूद पछि ठूलो भोज हुन्छ । त्यसमा विभिन्न बिषयसित सम्बन्धित प्राध्यापक प्राध्यापिकाबीच गफ चल्छ 

( बिषय वा प्रसंगले अर्को अर्थ नलागे बिषयक प्राध्यापक अथवा प्राध्यापिका बुझिने छ । )

बाएलोओजी ः(  मासुतिर हेर्दै ) खसीको मासुभन्दा कुखुराको मासु बढी स्वादिलो हुन्छ ,।

बोटनी ः(  मुलामा आँखा गाढी ) पाचनको लागि मुला निकै  राम्रो चीज हो ।

इतिहास ः मानिसहरू पहिला हरेक चीज काँचै खान्थे ।

इंगलिस ः( काँटा चम्चा बजाउँदै ) आज भोलि नेपालमा इंगलिस स्टायलमा भोज खुबाउन थालिएको छ ।

संस्कृति ः(  चिन्तित हुृँदै ) नेपाली संस्कृतिको दुर्गती हुँदै छ । हामीले टेबलमा बसेर होइन चकटीमा चाकल मारेर बसी खानु पर्ने । धोती फेरी, टोपी झिकी, बलो हाली, देउतालाई चढाई खाने चलन पनि हाम्रै हो ।

समाजशास्त्रः  पहाडतिर अझ पनि पुरानो चलन कायमै छ ।

भूगोल  ः मुस्ताङ मनांग जस्ता ठाउँमा ढृुंगा खाए पनि पच्छ ।

अर्थशास्त्र ः  कुनै होटलमा यही चीज खुवाउन परेको भए क्याम्पसको ढाँढ नै भाचिन्थ्यो ।

गृह विज्ञानः  नूत तेल मसालाको मात्रा ठीक मिलेमा मात्र भोजन स्वादिलो हुन्छ ।

कानूनः (  थप्दा भीड बढी घुचाटा घुचट चल्छ  ) लाम लाग्नुहोस् । हरेक कुरामा लाम लाग्नु पर्दछ ।

गणित ः हिसाब शान्तिले एक एकलाई मासु थपिदिउँ ।

साख्यिकी ः१५० जनाले भोज खाँदैछन् । यी मध्ये ५० जना अतिथि , ३० जना खेलाडी, २० जना कर्मचारी र ५० जना प्राध्यापक प्राध्यापिका छन् । पुरुषको संख्या १४० र महिलाको संख्या १० छ । औसत आयु ४३ बर्ष । 

नेपाली ःः अंग्रेजीमा होइन हामीबीच नेपालीमा नै कुराकानी हुँदै छ ।

राजनीति ः भोजमा ठूलो राजनीति घुसेको छ ।

खेलकूद ः  खेलकूद नभएको भए भोज नै हुने थिएन । 

( समाप्त )

(  अणु पत्रिका अंक ७ ,  २५–१०–२०४४ मा प्रकाशित ) 


 

Comments

Popular posts from this blog

लालबीन क्षेत्रीको सम्झनामा

  हालै नागालैण्डको डिमापुरमा लालबीन क्षेत्रीको असामयिक मृत्यु भएको खबर पाएँ  । दुखित भएँ ।  उहाँको मृत्युको खबरले मलाई  सर्वप्रथम शिलाङ पुरायो । हाम्रो भेट र चिनाजानी शिलाङमा भएको थियो । अझ कुरा खु्लाएर भन्नु पर्दा हाम्रो प्रथमभेट गल्फलिंकमा भएको थियो । एशिया कै नामूद गल्फ फिल्ड गल्फ लिंकमा भएको थियो । त्यहाँ हामी पिकनिकमा उपस्थित थियौं । कुनि कताबाट mाालबीन क्षेत्री त्यहाँ झुल्किए । उनका साथमा अन्य कुनै व्यक्ति पनि हुनु पर्दछ । तर म स्मरण गर्न सकिरहेको छैन । जे होस्, लालबीन बडो रमाइलो व्यक्ति रहेछन् । नाच गान जानेका व्यक्ति रहेछन् । उनी त्यस पिकनिकमा नाचे गाए ।  शायद त्यही नाचगानले गर्दा नै उनी मेरो नजरमा परे । मेरो सम्झनामा रहे ।  हाम्रो त्यो भेटले पछि राजनीतिक सम्बन्ध समेत स्थापित  गर्यो । उनी बाम राजनीतिमा सम्पर्कित भए । पुष्पलालको नेतृत्वको कम्युनिष्ट पार्टीका नजिक भए । उनी डिमापुरमा सामाजिक साहित्यिक र सांस्कृतिक कार्यमा पनि क्रियाशील रहे ।  लालबीन क्षेत्रीको पुख्र्यौली घर स्याञ्जा हो ।  तर उनी स्या)ञ्जा पुगेको मलाई त्यति सम्झना छैन ।  पछि लालबीन क्षेत्रीको विबाह त्यतिबेला गुवाहा

त्यो फेरि फर्केला कथातिर फेरि फर्किंदा

     ।  मैले गल्कोटमा विद्यार्थी कालमा त्यो फोरि फर्केला कथा अध्ययन गरेका थिएँ । मलाई त्यस कथाले निकै नै प्रभावित पारेको थियो । मेरो बाल्यकालमा नै  लोककथाप्रति निकै धेरै रुचि भए पनि आधुुनिक कथाका सम्बन्धमा मेरो कुनै खासै ज्ञान थिएन । त्यतिबेला म शायद भवानी भिक्षुको नामसित परिचित भएको थिएँ थिएन त्यो पनि मलाई थाहा छैन । तर पनि उनको त्यो फरि फर्केला कथाले मलाई निकै प्रभावित पारेको थियो । हो, मलाई त्यो फेरि फर्केला कथाले त्यसरी नै प्रभावित पारेको थियो जसरी मलाई मैले आसाममा हाई स्कूलमा अध्ययन गर्दा अंग्रेजी पाठ्य  पुस्तकका दुई कथा लिउ टल्सट्वायको  हाउ मच लैण्ड डज ए म्यान निड र अमेरिकी कथाकार वाशिंगटन आरभिङको  रिप भ्यान विंकल तथा हिन्दी पाठ्य पुस्तक गद्य माधुरीेको  चन्द्रधर शर्मा गुलेरीले लेखेको कथा उसने कहा थाले प्रभावित पारेका थिए । भनिन्छ चन्द्रधर शर्मा गुलेरीले जम्मा दुईबाट कथा लेखेका थिए । अर्को कथा पढ्ने मौका त मैले पाइनं । खोजेर  पढिन पनि । तर मलाई उसने कहा था कथा एउटा जीवन्त कथा जस्तो लागेको थियो । मलाई कता कता उसने कहाँ था र त्यो फेरि फर्केला उस्तै उस्तै कथा लाग्दछन् ।  फरक यत्ति हो

सुमिनाको वागी स्त्रीको आत्मकताको एक अध्ययन

  सुमिनाको बागी स्त्रीको आत्मकथा नाममा उनको २०८० सालको पहिलो कविता संकलन प्रकाशित भएको छ । शायद यो बर्षको महिला हस्ताक्षरको यो एउटा सबभन्दा बडी चर्चित तथा महत्वपूर्ण साहित्यिक कृति हो । यो कुनै एक व्यक्तिको आत्मकथाको पुस्तक जस्तो सुनिन्छ । कसैको निजी आत्मकथा जस्तो लाग्दछ । तर कुरो यसो होइन । यो कविता संकलन हो । कविले मुख्यत महिलाहरूका समस्या र वेदनालाई आफ्ना कवितामा वाणी दिएको हुनाले यसलाई आत्मकथा पनि  भन्न सकिन्छ । तर यो आत्मकथा कुनै एक खास महिलाको जीवनमा आधारित नभएर आम महिलाको जीवनसित सम्बन्धित छ पनि भन्न सकिन्छ । यस कविता संकलनका कविताले कुनै एक खास महिलाको आवाजलाई बुलन्द गरेको देखिए पनि यसले आम महिलाको जीवनलाई प्रतिनिधित्व गरेको देखिन्छ । यस कविता सकलनले महिला कुनै न कुनै रूपमा पुरुषद्वारा पीडित भएको कुरालाई प्रतिबिम्बित गर्दछ । यस कविता संकलनमा मुख्यत पूँजीवादी समाजमा हुर्के बढेका महिलाहरूको चित्रण गरेको छ । उनीहरूको व्यथा कथालाई वाणी दिएको छ  ।  महिला सदा सर्वदा पुरुषद्वारा शोषित पीडित रहे भएको कुरा भने साँचो होइन । यस समाजलाई माक्र्सले मुख्यत ६ युगमा विभाजित गरेका छन् ।  आदिम सा